၀ိသုဒၶိမဂ္ = စင္ၾကယ္သန္႔ရွင္းေသာလမ္းစဥ္
=========================
တစ္ခါက နတ္သားတစ္ေယာက္က ဘုရားရွင္ကုိ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသည္။
အေႏၲာ ဇဋာ ဗဟိ ဇဋာ၊ ဇဋာယ ဇဋိတာ ပဇာ။ တံ တံ ေဂါတမ ပုစၦာမိ၊ ေကာ ဣမံ ၀ိဇဋေယ ဇဋံ။
‘‘အရွင္ဘုရား၊ သတၱ၀ါေတြမွာ အတြင္းကလည္း ႐ႈပ္၊ အျပင္ကလည္း ႐ႈပ္၊ အားလုံးဟာ အတြင္း႐ႈပ္၊ အျပင္႐ႈပ္ေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ယွက္ကုိ ခပ္ေနေတာ့တာပဲဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ၊ ဒီအ႐ႈပ္ေတြကုိ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွင္းႏုိင္ပါ့မလဲဘုရား’’
နတ္သားေလွ်ာက္မည္ဆုိလည္း ေလွ်ာက္ခ်င္စရာပင္၊ ေတာ္ေတာ္႐ႈပ္သည့္ ေလာကႀကီးပဲဟု ညည္းတြားယူရ မေလာက္ျဖစ္သည္၊ စီးပြားေရးေလာက၊ ကုန္သည္ေလာက၊ စာေပ ေလာက၊ အႏုပညာေလာက စသည္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳသည့္ အလုပ္အကုိင္ကုိ အေျခခံၿပီး ေလာကတစ္ခုဟု သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚၾကသည့္ ေလာကတုိင္းမွာေတာ့ သူ႔အ႐ႈပ္ႏွင့္သူ ႐ႈပ္ေနၾကသည္က မ်ားသည္၊ အ႐ႈပ္ႀကီးႏွင့္ အ႐ႈပ္ေလးသာ ကြာလိမ့္မည္၊ တခ်ဳိ႕က အတြင္းမွာပဲ ပတ္႐ႈပ္၊ တခ်ဳိ႕က အျပင္မွာပဲ႐ႈပ္၊ တခ်ဳိ႕က အတြင္းအျပင္ေရာ ႐ႈပ္သည္၊ ကုိယ့္အ႐ႈပ္ႏွင့္ ကုိယ္ေတာ့ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ႐ႈပ္ေနၾကသည္က မ်ားသည္။ အ႐ႈပ္ အရွင္းကင္းေသာ ေနရာဆုိတာ ရွိပါရဲ႕လားဟုေတာင္ ေမးယူရမေလာက္ ျဖစ္သည္။
‘လူတစ္ခု ပူမႈရယ္က ဆယ္ကုေဋ’ ဟု ဆုိၾကေသာ္လည္း တကယ့္လက္ေတြ႔က ဆယ္ကုေဋလည္း ကခ်င္မွ ကမည္။ ဆယ္ကုေဋေက်ာ္သူေတြလည္း မနည္းမေနာရွိလိမ့္မည္။ ေလာဘ၊ ေဒါသမကင္းႏုိင္ၾကေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသအေလ်ာက္ ပူၾကရမည္၊ ေလာဘ၊ ေဒါသႀကီးေလ ပုိပူေလ၊ ပူၾကရမွာ ေတာ့ မလြဲဧကန္ျဖစ္သည္။ မရွိဒုကၡ၊ ရွိဒုကၡမုိ႔ မရွိသူကလည္း မရွိသည့္ဒုကၡ၊ ရွိသူကလည္း ရွိသည့္ဒုကၡ၊ တခ်ဳိ႕ရွိသူက မရွိသူထက္ ပုိ ဒုကၡႀကီးတာ၊ ပုိဒုကၡေရာက္တာကုိလည္း ေတြ႔ ေနရသည္၊ အားလုံး ဒုကၡမကင္းႏုိင္ၾကေတာ့ ပူတာကေတာ့ ပူၾကရမည္။ ေလာဘေဒါသ သည္ ပူပန္ေစတတ္သလုိ ႐ႈပ္ေထြးလည္း ႐ႈပ္ ေထြးေစတတ္သည္၊ ဘာေၾကာင့္႐ႈပ္ေနၾက သလဲဟု ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ စသည့္ ကိေလသာေတြေၾကာင့္ပဲ ႐ႈပ္ေနၾကရသည္။ အစုရွိလွ်င္ အမႈရွိတာမုိ႔ ေဆြမ်ဳိးစု၊ လူ မ်ဳိးစု စသည့္ အစုေတြရွိေနလွ်င္ အမႈဆုိသည့္ ျပႆနာအ႐ႈပ္ေတြကေတာ့ ရွိေနလိမ့္မည္။
ဘုရားရွင္က မဂၤလသုတ္မွာ အနာကုလာ စ ကမၼႏၲာ- ‘မိမိတုိ႔ အလုပ္ေတြ မ႐ႈပ္ျခင္း၊ တစ္ နည္း မိမိတုိ႔ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြ မ႐ႈပ္ျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္သည္’ ဟု မိန္႔ခဲ့သည္။ အလုပ္မ႐ႈပ္ရ၊ အလုပ္႐ႈပ္လွ်င္ အမဂၤလာ၊ အလုပ္ရွင္းမွ မဂၤလာျဖစ္သည္၊ စကားမ႐ႈပ္ရ၊ စကား႐ႈပ္လွ်င္ အမဂၤလာ၊ စကားရွင္းမွ မဂၤလာျဖစ္သည္၊ စိတ္မ႐ႈပ္ရ၊ စိတ္႐ႈပ္လွ်င္ အမဂၤလာ၊ စိတ္ရွင္းမွ မဂၤလာ ျဖစ္သည္။ ဘယ္အရာမွ မ႐ႈပ္ေစႏွင့္၊ ႐ႈပ္တာ မွန္သမွ် မဂၤလာမဟုတ္၊ အမဂၤလာသာျဖစ္ သည္၊ အမႈိက္႐ႈပ္ေနလွ်င္ကုိ က်က္သေရ မဂၤလာ မရွိေတာ့၊ အမႈိက္ရွင္းေနမွ က်က္သေရ မဂၤလာရွိသည္။
မိမိတုိ႔အလုပ္ေတြ ၿပီးသင့္သည့္အခ်ိန္ မၿပီးျပတ္လွ်င္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေရာေထြးယွက္ တင္ ႐ႈပ္ေထြးေပြလီ သြားလိမ့္မည္၊ မနက္ခင္း ၿပီးရမည့္ အလုပ္ကုိ မနက္ခင္း ၿပီးေအာင္ လုပ္၊ ေန႔ခင္းအလုပ္ႏွင့္ ေရာေထြး႐ႈပ္မသြားေစ ႏွင့္၊ ေန႔ခင္းၿပီးရမည့္အလုပ္ကုိ ေန႔ခင္းၿပီး ေအာင္လုပ္၊ ညေနခင္းအလုပ္ႏွင့္ ေရာေထြး႐ႈပ္ မသြားေစႏွင့္၊ ယေန႔ၿပီးရမည့္အလုပ္ကုိ ယေန႔ ၿပီးေအာင္လုပ္၊ ေနာက္ေန႔ ကူးမသြားေစႏွင့္၊ မနက္ျဖန္အလုပ္ႏွင့္ ေရာေထြး႐ႈပ္မသြားေစ ႏွင့္၊ သက္ဆုိင္ရာအလုပ္ေတြ သူ႔အပုိင္းႏွင့္ သူ ၿပီးေအာင္၊ ျပတ္ေအာင္၊ ရွင္းေအာင္ လုပ္ တာ မဂၤလာျဖစ္သည္၊ အလုပ္ဆုိတာ ႏုိင္၀န္ သာ ထမ္းရမည္၊ မႏုိင္၀န္ မထမ္းရ၊ မႏုိင္၀န္ ထမ္းလွ်င္ အလုပ္႐ႈပ္တတ္သည္၊ ကြၽမ္းက်င္မွ လိမၼာဟုဆုိသည့္အတုိင္း ကုိယ္ကြၽမ္းက်င္ သည့္ အလုပ္ကုိ လုပ္မွ လူလိမၼာျဖစ္သည္၊ ကိုယ္မကြၽမ္းက်င္သည့္ အလုပ္ကုိလုပ္လွ်င္ အလုပ္႐ႈပ္တတ္လုိ႔ လူမုိက္ျဖစ္တတ္သည္။
တာ၀န္တစ္ခုယူထားလွ်င္ ထုိတာ၀န္ ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ရမည္၊ တာ ၀န္မေက်လွ်င္ အလုပ္႐ႈပ္တတ္သည္၊ အလုပ္ ႐ႈပ္လွ်င္ အမဂၤလာျဖစ္သည္။
႐ုိးရွင္းဟုဆုိသည့္အတုိင္း ႐ုိးမွသာ ရွင္း သည္။ မ႐ုိးလွ်င္ မရွင္း၊ ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္းဟု ဆုိ သည့္အတုိင္း ႐ုိး႐ုိးသားသားလုပ္မွ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းျဖစ္မည္။ မ႐ုိးမသားလုပ္လွ်င္ ရွင္း ရွင္းလင္းလင္းမျဖစ္ဘဲ မရွင္းမလင္းႏွင့္ ႐ႈပ္ ႐ႈပ္ယွက္ယွက္သာ ျဖစ္ေတာ့မည္။ မရွင္း မလင္း ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္ဆုိလွ်င္ေတာ့ အ မဂၤလာသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။
သံေယာဇဥ္အျမႇင္တန္း အရွင္ကန္း ဘယ္သူျဖတ္ႏုိင္ပါ့ဆိုသည့္အတုိင္း အမ်ားစု မွာ သံေယာဇဥ္အျမႇင္က တန္းေနေတာ့ မျဖတ္ ႏုိင္ၾက၊ မျဖတ္ႏုိင္ေတာ့ မျပတ္၊ မျပတ္ေတာ့ မရွင္း၊ မရွင္းေတာ့ ႐ႈပ္ကုန္၏၊
တစ္လိမ္ႏွစ္လိမ္ ေပြလိမ္႐ႈပ္ အမယ္ဘုတ္ ရဲ႕ သူ႔ခ်ည္ငင္ဆုိသလုိ အစရွာမရေအာင္ ႐ႈပ္ ကုန္ေတာ့သည္၊ ငါဆုိေသာ အတၱဒိ႒ိသံေယာ ဇဥ္၊ ငါ့ဟာဆုိေသာ ေလာဘတဏွာ သံေယာ ဇဥ္၊ ငါ့ဟာ လာမထိႏွင့္ဆုိေသာ ေဒါသ သံ ေယာဇဥ္၊ ငါပဲ ေကာင္းစားခ်င္ေသာ မစၦရိယ သံေယာဇဥ္၊ သံေယာဇဥ္အျမႇင္ေတြက မ်ား လြန္းေတာ့ အမ်ားစုက ရွင္ကန္းမျဖတ္ႏုိင္ၾက ဘဲ ျဖစ္ေန၏။
ႀကီးက်ယ္ဆုိသည့္အတုိင္း အသက္ႀကီး လာသည္ႏွင့္အမွ် သံေယာဇဥ္နယ္ပယ္က ပုိပုိက်ယ္က်ယ္လာ၏။ သံေယာဇဥ္မ်ားေလ၊ သံေယာဇဥ္ႀကီးေလ ပုိပုိ႐ႈပ္ေတာ့သည္၊ သံ ေယာဇဥ္ေတြ၏ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈေတြက ပုိ ပုိမ်ားေလေတာ့ မစြန္႔ႏုိင္၊ မလႊတ္ႏုိင္၊ မျဖတ္ ႏုိင္၊ မျပတ္ႏုိင္ႏွင့္ အမယ္ဘုတ္ဇာတ္ႀကီးက မုိးမလင္းႏုိင္ေတာ့ေခ်။
ကုိယ္တာ၀န္ယူလုပ္သည့္ အလုပ္မွန္ သမွ် ရွင္းေအာင္၊ ျပတ္ေအာင္လုပ္၊ မ႐ႈပ္ေစ ႏွင့္၊ လူမႈေရးလည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ စီးပြားေရးလည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ ေျခလည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ စကားလည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ ျပႆနာလည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ အမႈိက္ လည္း မ႐ႈပ္ႏွင့္၊ အ႐ႈပ္မွန္သမွ် ဘယ္အ႐ႈပ္မွ မေကာင္း၊ မလိမ္မညာႏွင့္၊ လိမ္ညာလွ်င္ စကား႐ႈပ္တတ္သည္၊ ေသြးခြဲစကားမေျပာႏွင့္၊ ေသြးခြဲစကားေျပာလွ်င္ စကား႐ႈပ္တတ္သည္၊ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားမေျပာႏွင့္၊ ၾကမ္းတမ္း ေသာ စကားေျပာလွ်င္ စကား႐ႈပ္တတ္သည္၊ အသိမ္အဖ်င္း၊ အတင္းအဖ်င္းစကား မေျပာ ႏွင့္၊ အသိမ္အဖ်င္း၊ အတင္းအဖ်င္းေျပာလွ်င္ စကား႐ႈပ္တတ္သည္။
လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဆုိတာ ေနေတာ့လည္း ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္းေလး ေနသြားၿပီး ေသေတာ့လည္း ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္းေလး ေသသြားဖုိ႔ အေရးႀကီးသည္၊ ေနေတာ့လည္း လိပ္ျပာသန္႔သန္႔ႏွင့္ ေနသြားၿပီး ေသေတာ့လည္း လိပ္ျပာသန္႔သန္႔ ႏွင့္ ေသရမည္၊ အေနလည္း ရွင္း၊ ေသလည္း ရွင္းမွ ေကာင္းသည္၊ မေသခင္ေတာ့ ရွင္း သင့္၊ ရွင္းထုိက္ေသာ ကိုယ့္အ႐ႈပ္ေတြ အျပတ္ ရွင္းထားမွ ျဖစ္မည္။
နတ္သားက ‘‘ဒီအတြင္း႐ႈပ္၊ အျပင္႐ႈပ္ေတြ ဘယ္သူမ်ား ရွင္းႏုိင္ပါ့မလဲ’’ ဟု ဘုရားကို ေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုရားက -
သီေလ ပတိ႒ာယ နေရာ သပေညာ၊ စိတၱံ ပညဥၥ ဘာ၀ယံ။ အာတာပီ နိပေကာ ဘိကၡဳ၊ ေသာ ဣမံ ၀ိဇဋေယ ဇဋံ။
ဤသို႔ ရွင္းပုံရွင္းနည္း ေပးထားခဲ့သည္။
ဘုရားရွင္၏ ဤအေျဖဂါထားကိုပဲ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသက အက်ယ္ဖြင့္ဆိုလုိက္ရာ ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္းႀကီးတစ္ဆူ ျဖစ္လာသည္။ အက်ယ္ကို သိလိုမူ ေက်းဇူးရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ၀ိပႆနာ႐ႈနည္းက်မ္း ႏွစ္တြဲကို ေလ့လာပါကုန္။
အ႐ႈပ္ေတြကို ရွင္းလိုပါမူ သို႔မဟုတ္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္လိုပါမူ သပေညာ- ပင္ကုိဥာဏ္ရွိရမည္၊ သီေလ ပတိ ႒ာယ- သီလ၌ တည္ရွိရမည္၊ စိတၱံ ပညဥၥ ဘာ၀ယံ- စိတ္ေနစိတ္ထား တုိးပြားေစရမည္။ အ သိဥာဏ္ပညာကုိလည္း တုိးပြားေစရမည္။ အာတာပီ- အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။ နိပေကာ- ရင့္က်က္မႈ ရွိရမည္၊ အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းဖုိ႔ လုိအပ္ခ်က္က ေျခာက္မ်ဳိးရွိသည္။
လူမွာ ပင္ကုိဥာဏ္ရွိဖုိ႔ အေရးႀကီးသည္။ စဥ္းစားတတ္၊ ဆင္ျခင္တတ္၊ အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားတတ္ေသာ ပင္ကုိဥာဏ္ရွိရမည္။ ဒါက အ႐ႈပ္ေတြကုိရွင္းဖုိ႔အတြက္ ပထမ လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ လူမွာ ငါးပါးသီလလုံ လွ်င္ကုိ ျပည့္စုံပါၿပီ။ သူတစ္ပါးအသက္ႏွင့္ ခႏၶာကုိ မထိခုိက္ေစႏွင့္၊ သူတစ္ပါး အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ကုိ မထိခုိက္ေစႏွင့္၊ လူမႈေရးစည္းမ ေဖာက္ႏွင့္၊ အိမ္ေထာင္ေရး စည္းမေဖာက္ႏွင့္၊ မလိမ္ႏွင့္၊ မညာႏွင့္၊ မလွည့္စားႏွင့္၊ မူးယစ္ ေသစာ၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ လုံး၀မပတ္သက္ ေစႏွင့္၊ ဒါဆုိလွ်င္ အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းပါလိမ့္မည္။ ငါးပါးသီလလုံလွ်င္ကုိ အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းႏုိင္ပါသည္။
ပါဏာတိပါတသိကၡာပုဒ္အရ သူတစ္ပါးကုိ မညႇဥ္းပန္းႏွင့္၊ မႏွိပ္စက္ႏွင့္၊ ေခ်ာက္မတြန္းႏွင့္၊ ဒုကၡမေပးႏွင့္။
အဒိႏၷာဒါန သိကၡာပုဒ္အရ သူတစ္ပါး ပုိင္ဆုိင္မႈ၊ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္၊ ရပုိင္ခြင့္၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ မေတာ္မတရား မယူႏွင့္၊ ယူဖုိ႔ မႀကိဳးစားႏွင့္၊ ေမာင္ပုိင္မစီးခ်င္ႏွင့္။ က်န္သိကၡာပုဒ္သုံးခုက ေတာ့ ရွင္းပါသည္။
အ႐ႈပ္ေတြကုိ ရွင္းၾကရာတြင္ သုံးႏွင့္ ေလး လုိအပ္ခ်က္က စိတ္ထားကုိ တုိးပြားေစရမည္၊ အသိဥာဏ္ကို တုိးပြားေစရမည္ဟု ဆုိသည္၊ ဒါကုိ အ႒ကထာက သမာဓိႏွင့္ ၀ိပႆနာကုိ ပြားမ်ားရမည္ဟု ဖြင့္သည္၊ အ႒ကထာက ရဟႏၲာျဖစ္သည္အထိ ရည္ရြယ္၍ ဖြင့္ဆုိျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ မိမိတုိ႔ႏွင့္ လက္ လွမ္းမီသေလာက္ ဆုိရလွ်င္ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားသေဘာထားႏွင့္ ေျဖရွင္းရမည္။ သေဘာထားႀကီးႀကီးထား၍ ေျဖရွင္းရမည္။ ဥာဏ္ပညာ ႀကီးမားစြာျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည္။
ငါးအခ်က္က အ႐ႈပ္ေတြကုိ ေျဖရွင္းရာမွာ အ႒ကထာက ကိေလသာတုိ႔ကုိ ပူပန္ေစတတ္၊ ေလာင္ၿမိဳက္တတ္ေသာ ၀ီရိယရွိရမည္ဟု ဆုိသည္၊ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ေျပာရလွ်င္ ႐ႈပ္ေစတတ္ေသာ အေၾကာင္းတရားေတြကုိ လက္ေတြ႔က်က် ပယ္ရွားၿပီးေတာ့ ရွင္းလင္းရမည္၊ ဥပမာ အတၱေတြ၊ မာနေတြကုိ ေလွ်ာ့ရမည္၊ ရွင္းရမည္၊ တစ္ကုိယ္ေကာင္းမဆန္ႏွင္၊့ တစ္ယူမသန္ႏွင့္၊ ေခါင္းမမာႏွင့္၊ ထင္ရာမစုိင္းႏွင့္၊ ဒါဆုိလွ်င္ အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းသြားလိမ့္မည္။
ေနာက္ဆုံးအခ်က္က ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိရမည္၊ ရင့္က်က္ေသာ ပညာဟူသည္ ကိစၥအားလုံးကုိ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳႏုိင္ေသာ ပါရိဟာရိကပညာဟု အ႒ကထာက ဆုိသည္၊ မိမိတာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ေသာ ကိစၥရပ္တုိင္းကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးသပ္၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးျဖတ္၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဦးေဆာင္မႈေပးကာ၊ မွန္ကန္ေသာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခု ရယူႏုိင္ေသာ ပညာကုိ ပါရိဟာရိက ပညာဟုေခၚသည္၊ ဤပါရိဟာရိကပညာႏွင့္ ရွင္းလွ်င္ အ႐ႈပ္ဟူသမွ် ရွင္းသြားပါလိမ့္မည္။
လူတုိင္းမွာ ေလာဘေဒါသစသည့္ ကိေလသာေတြ ရွိေနသမွ် အ႐ႈပ္ေတြ ရွိေနလိမ့္ဦးမည္၊ အ႐ႈပ္ေတြ ဘယ္လုိရွင္းၾကမလဲ၊ အ႐ႈပ္ေတြရွင္းနည္း ဘုရားေပးထားခဲ့သည္၊ သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာသံုးပါးႏွင့္ ေျဖရွင္းရမည္၊ ထုိသို႔ ေျဖရွင္းလွ်င္ျဖင့္ အ႐ႈပ္ဟူသမွ် ရွင္းသြားပါလိမ့္မည္၊ မိမိတုိ႔အ႐ႈပ္ေတြ မေသခင္ ရွင္းထားႏုိင္မွ ေတာ္ကာက်မည္၊ အ႐ႈပ္ေတြ ရွင္းႏုိင္မွ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မည္။
Writer: အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္ )