ဣႆာမစၧရိယသေဘာ ေျပာျပပါဘုရား
===================
ျ မန္မာစကားသည္ ပါဠိဘာသာႏွင့္ မ်ားစြာ ဆက္ႏြယ္လ်က္႐ွိ၏။ ျမန္မာႏွင့္ ပါဠိသည္ ခဲြ၍မရႏိုင္ပါ။ ပါဠိစကားလံုးမ်ားစြာသည္ ျမန္မာစကားတြင္ ျမန္မာစကားအေနႏွင့္ပင္ ပါ၀င္ လ်က္႐ွိ၏။ အခ်ိဳးက်က် သံုးတတ္လ်က္႐ွိ၏။
ယင္းပါဠိစကားတို႔ကို အခ်ိဳးက်က် သံုးတတ္ပင္ သံုးတတ္ေသာ္လည္း အဓိပၸာယ္ အျပည့္အစံုကိုမူ သိသူနည္းပါးလွ၏။ သိေအာင္လည္း မႀကိဳးစားသူ မ်ား၏။ ႀကိဳးစားသူကား ႐ွားပါး၏။

ယင္းသို႔ ႐ွားပါးသူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ခ်ိန္က ေတြ႕ခဲ့၏။ မိမိသည္ အနားယူေနခ်ိန္ ျဖစ္၏။ ဒကာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာေလွ်ာက္ထားသည္။
`ဦးပဥၨင္းဘုရား၊ ``ဣႆာမစၧရိယ-ဣႆာမစၧရိယ´´နဲ႔ တြဲတြဲၿပီး သံုးၾကပါတယ္ ဘုရား´
`အင္း… အင္း´
`ဣႆာမစၧရိယ မျဖစ္ေစနဲ႔၊ ဣႆာမစၧရိယဟာ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္နဲ႔ သံုးၾကပါတယ္ဘုရား´
`အင္း… အင္း´
`သံုးလုိ႔သာ သံုးတယ္ဘုရား၊ အဲဒီ ဣႆာမစၧရိယရဲ႕ သေဘာကို တပည့္ေတာ္ လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါဘုရား´
`အင္း… အင္း´
`အဲဒီ ဣႆာမစၧရိယ သေဘာကုိ ေျပာျပပါဘုရား´
`ကဲ… မွတ္ထား၊ သူတစ္ပါးရဲ႕စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ျငဴစူတတ္တာက ဣႆာရဲ႕ သေဘာပဲ၊ ဒီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ဂုဏ္သိမ္သတင္း ေက်ာ္ေဇာျခင္း စေသာ အရာအစုဟာ သူတစ္ပါးတုိ႔မွာ မျဖစ္ေစႏွင့္လုိ႔ ၀န္တုိတတ္တဲ့သေဘာဟာ မစၧရိယပဲ´
`ဒါျဖင့္ ဣႆာမစၧရိယဟာ တယ္ဆုိးပါလားဘုရား´
`ဆိုးတာေပါ႔၊ ဒီဣႆာမစၧရိယေၾကာင့္ သတၱ၀ါေတြ သံသရာမွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾက ရတယ္´
`မွန္ပါ၊ ႐ွင္းပါၿပီဘုရား´
`ဣႆာဟာ သူတစ္ပါးရဲ႕ နဂိုက ရၿပီး၊ ႐ွိၿပီးျဖစ္တဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ျမင္၍ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ၾကား၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၀မ္းေျမာက္႐ႊင္လန္းျခင္းမ႐ွိဘူး၊ မျမင္လို မၾကား လုိေသာ သေဘာ႐ွိတယ္´
`ဒါျဖင့္ ဣႆာ ကိုယ့္မွာျဖစ္ရင္ သိႏိုင္တာေပါ႔ဘုရား´
`သိႏိုင္တာေပါ႔၊ သူ႔သေဘာ သိထားမွပဲဟာ´
`ဆက္႐ွင္းပါဦးဘုရား´
`အဲဒီ သူတစ္ပါးတို႔ရဲ႕ စည္းစိမ္ေတြ ပ်က္စီးျခင္း ဆုတ္ယုတ္ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္းကို အလုိ႐ွိတာဟာ ဣႆာပဲ´
`ဣႆာဟာ တယ္ဆိုးပါလားဘုရား´
`ဆုိးတာေပါ႔´
`႐ွင္းပါဦးဘုရား´
`ဒီလူေတာ့ ဒီလို စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ဂုဏ္သိမ္အျခံအရံေတြ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္ ၾကားရင္ လည္း အဲဒီဣႆာက မခံႏိုင္ဘူးတဲ့´
`မွန္ပါဘုရား´
`အဲဒီလူရဲ႕ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ဂုဏ္သိမ္အျခံအရံေတြ မရျခင္းကုိသာ အလုိ႐ွိတာဟာ ဣႆာပဲ´
`ေတာ္ေတာ္မေကာင္းတဲ့ တရားပဲေနာ္ဘုရား´
`ေၾကာက္စရာအကုသိုလ္ေပါ႔´
`႐ွင္းပါဦးဘုရား´
`အဲဒီ မနာလိုတဲ့ ဣႆာဟာ ၀မ္းေျမာက္မႈ မုဒိတာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ´
`ဒီေနရာမွာ ဣႆာနဲ႔ မုဒိတာရဲ႕ လကၤာႏွစ္ပုဒ္ကို ယွဥ္ၿပီးေတာ့ မွတ္ထားေပါ႔´
`အမိန္႔႐ွိပါဘုရား´
``ပရမၸရ၊ ကံေကာင္း မသျဖင့္၊ ျပည့္၀ဂုဏ္သိမ္၊ သူ႔စည္းစိမ္ကို၊ မၿမိန္ႏိုင္ေကာင္း၊ ေစာင္းေျမာင္းမဲ့႐ြဲ႕၊ ကဲ့ရဲ႕ျငဴစူ၊ ႐ႈတ္ခ်မူ၊ မွတ္ယူဣႆာသေဘာတည္း။´´
``သုခိတလွ်င္၊ သတၱ၀ါျမင္ေသာ္ သူေတာ္စင္မ်ား၊ ၀မ္းေျမာက္ျငား၊ မွတ္သားမုဒိတာ၊ သေဘာတည္း။´
(သၿဂႌဳဟ္ဘာသာဋီကာ)
`႐ွင္းပါတယ္ေနာ္၊ ဣႆာက သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ ဂုဏ္သိမ္ကို မနာလိုဘူး၊ မုဒိတာက ၀မ္းသာတယ္၊ နာလိုတယ္ေပါ႔ ဟုတ္လား´
`မွန္ပါ၊ ႐ွင္းပါတယ္ဘုရား´
`ဒီဣႆာဟာ သံသရာလမ္းခရီးမွာ တစ္ဘ၀ေအာက္ တစ္ဘ၀ ယုတ္နိမ့္ညွိဳးႏြမ္း ေျခာက္ခမ္း ေသးသိမ္ေစတတ္တဲ့ အေလ့ျဖစ္တယ္´
`ဒါျဖင့္ ဣႆာျဖစ္ရင္ ျဖစ္တဲ့လူပဲ ဒုကၡေရာက္မွာေပါ႔ ဘုရား´
`အင္းေပါ့၊ အကုသိုလ္ဆိုတာ ျဖစ္သူသာ ခံေပါ့၊ တျခားသူမွာ ဘာျဖစ္မွာလဲ၊ ဘာမွမ ျဖစ္ဘူး´
`႐ွင္းပါဦးဘုရား´
`ဒီဣႆာဟာ ညီၫြတ္ျခင္းတရားကိုလည္း ေကာင္းစြာဖ်က္စီးတတ္တဲ့ ဖ်က္ဆီးေရး တရားႀကီးတဲ့´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဒီဣႆာ႐ွိေနရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မညီၫြတ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ကဲြျပားမွာ ေသခ်ာၿပီတဲ့၊ ဟုတ္တာေပါ႔၊ ဣႆာက မနာလိုေနေတာ့ ဘယ္မွာ တည့္ေတာ့မလဲ ဟုတ္လား´
`ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား´
`ကဲ ဣႆာရဲ့ အနက္သေဘာကို မွတ္ထား´
၁။ ဣႆာဟာ သူတစ္ပါးရဲ႕ စည္းစိမ္ကို ျငဴစူျခင္းလကၡဏာ႐ွိတယ္။
၂။ သူတစ္ပါးရဲ႕စည္းစိမ္၌ ၀မ္းမေျမာက္ျခင္းကိစၥ႐ွိတယ္။
၃။ သူတစ္ပါးရဲ႕ စည္းစိမ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုိျခင္း မျမင္လုိ မၾကားလုိျခင္း ပစၥဳပ႒ာန္ ႐ွိတယ္။
၄။ သူတစ္ပါးရဲ႕ စည္းစိမ္လွ်င္ ပဒ႒ာန္႐ွိတယ္တဲ့၊ … ဒီေလာက္ဆုိ ဣႆာ သေဘာ ေပါက္ေလာက္ေရာေပါ႔ေနာ္´
`မွန္ပါ ေပါက္ပါၿပီဘုရား´
` ေအး… ဣႆာ သေဘာေပါက္ရင္ ဣႆာကို ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ ဣႆာ မျဖစ္ေအာင္ ေ႐ွာင္ေနာ္´
`မွန္ပါ ႀကိဳးစားေ႐ွာင္ပါမယ္ဘုရား´
`မေ႐ွာင္ရင္ ခုေရာ ေနာင္ပါ ဒုကၡေရာက္မယ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ကဲ… မစၧရိယသေဘာ ေျပာၾကစို႔၊ မစၧရိယဆိုတာက ၀န္တုိတာေနာ္၊ ဣႆာက မနာလိုတာ´
`မွန္ပါဘုရား´
`၀န္တုိတဲ့ သေဘာဆိုတာ မိမိရၿပီးတဲ့ဥစၥာ စည္းစိမ္ဂုဏ္သိမ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို သူတစ္ပါးနဲ႔ မဆက္ဆံလုိျခင္း၊ သူတစ္ပါးမွာ မိမိလို မျဖစ္ေစလုိျခင္း သေဘာကို ေခၚတယ္´
`မွန္ပါဘုရား´
` ဒီေတာ့ မစၧရိယဟာ ရၿပီးတဲ့စည္းစိမ္၊ ရလတၱံ႕ျဖစ္တဲ့ စည္းစိမ္ကို စြဲၿပီးေတာ့ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ မစၧရိယႏွစ္ပါး ျပားတယ္လုိ႔မွတ္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ မိမိ ရ႐ွိပိုင္ဆိုင္ၿပီးတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ သူတစ္ပါးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံသြားမွာ စုိးရိမ္တယ္၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းအခ်က္နဲ႔ မိမိပိုင္ဆိုင္ခြင့္မွ လြတ္ၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ႕ လက္ထဲေရာက္သြားမွာကို ျမင္ရ ၾကားရမွာ ေတြးေတာဆင္ျခင္မိၿပီးေတာ့ မ်ားစြာပင္ ႏွလံုးမသာယာျဖစ္ရတယ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`အဲဒါ ရၿပီးသားပစၥည္းအေပၚမွာ ၀န္တိုမႈ မစၧရိယပဲေပါ႔၊ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ေနာ္´
`မွန္ပါ၊ ဆုိးပါတယ္ဘုရား´
`ရသင့္-ရထိုက္တဲ့ ဥစၥာစည္းစိမ္ ဂုဏ္သိမ္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြမွာလည္း ဤမည္ေသာ ဌာနမွာ ဤမည္ေသာ ဥစၥာစည္းစိမ္ ဂုဏ္သိမ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ရလတၱံ႕လို႔ ၾကံစည္ၾကားသိရတဲ့အခါ အဲဒီ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အရာဟူသမွ်ကုိ မိမိခ်ည္းသာ ရယူလိုတယ္၊ သူတစ္ပါးေတြရမႈ, ယူမႈကုိ အလိုမ႐ွိဘူး၊ အဲဒါ မစၧရိယသေဘာပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`သူတစ္ပါးေတြ ရယူၾကလိမ့္မယ္လို႔ ၾကံစည္ၾကားသိရရင္ ႏွလံုးမသာမယာ မ်က္ႏွာ မလွ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါ ၀န္တုိမႈ မစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား၊ ဒီသေဘာေတြဟာ တပည့္ေတာ္တို႔မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား´
`အင္း… ျဖစ္မွန္းသိရင္ သူေတာ္ေကာင္းပဲ၊ ပယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ႔ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
၁။ မစၧရိယဟာ မိမိရဲ႕ ဥစၥာစည္းစိမ္တို႔ကို လွ်ိဳ႕၀ွက္ျခင္း လကၡဏာ႐ွိတယ္။
၂။ သူတစ္ပါးတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံျခင္းငွာ သည္းမခံႏုိင္ျခင္း ကိစၥ႐ွိတယ္။
၃။ မေပးရက္လုိ တြန္႔တိုျခင္း ပစၥဳပ႒ာန္႐ွိတယ္။
၄။ မိမိရဲ႕ ျပည့္စံုမႈလွ်င္ ပဒ႒ာန္႐ွိတဲ့၊ အဲဒါ မစၧရိယသေဘာပဲ။ ဒီေလာက္ဆို မစၧရိယ သေဘာေပါက္ေရာေပါ႔ေနာ္´
`မွန္ပါ၊ ေပါက္ပါၿပီးဘုရား´
`ေပါက္ရင္ ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယ အတူေျပာျပမယ္´
`ရသင့္-ရထိုက္တဲ့ ဥစၥာစည္းစိမ္ေတြမွာ သူတစ္ပါးရဲ႕ ရယူမႈကို အလိုမ႐ွိဘူး၊ သူတစ္ပါးရယူ၍ေနတာ၊ ရလတၱံ႕စင္စစ္ျဖစ္တာကို ၾကံစည္ၾကားသိရလို႔ စိတ္ပင္ပန္းတဲ့ သေဘာဟာ ဣႆာပဲေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`မိမိအလို႐ွိေနတဲ့ ဥစၥာစည္းစိမ္ကို မိမိရမွ ရပါ႔မလားလို႔ မိမိမရသည့္အတြက္ ၾကံစည္ၿပီးေတာ့ စိတ္ပင္ပန္းျခင္း သေဘာဟာ မစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယဟာ အေျပာအားျဖင့္ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ဣႆာမစၧရိယ မျဖစ္ေစ နဲ႔လုိ႔ သံုးေပးမယ့္ ျဖစ္ေတာ့ တစ္ေပါင္းတည္းျဖစ္ေလ့ မ႐ွိဘူးေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`မစၧရိယသေဘာ လကၤာကို ဒီလိုမွတ္ထား´
``ရလတၱံ႕-ရၿပီး ငါ႔ပစၥည္းႏွယ္၊ အဲ့ခ်ီဖြယ္ကား၊ မ်ားႂကြယ္သူတစ္ပါး၊ မျဖစ္ေစသားဟု၊ ျဖစ္ပြားတတ္လွ်င္း၊ ၀န္တုိျခင္း၊ မယြင္းမစၧရိယသေဘာတည္း´´ (သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ)
`ကဲ… မစၧရိယသေဘာ သိၿပီးေတာ့ အဲဒီ မစၧရိယအမ်ိဳးအစားကို ေျပာၾကစုိ႔၊ မစၧရိယဟာ-
၁။ အာ၀ါသမစၧရိယ - ေက်ာင္းကန္တိုက္တာ ေနရာထိုင္ခင္းတုိ႔၌ ၀န္တုိမႈ၊
၂။ ကုလမစၧရိယ - ေဆြမ်ိဳးဉာတိ တပည့္ ဒကာ ဒကာမတို႔၌ ၀န္တိုမႈ၊
၃။ လာဘမစၧရိယ - ပစၥည္းလာဘ္လာဘတို႔၌ ၀န္တိုမႈ၊
၄။ ၀ဏၰမစၧရိယ - ကိုယ္အဆင္း ဂုဏ္သတင္းတုိ႔၌ ၀န္တိုမႈ၊
၅။ ဓမၼမစၧရိယ- မိမိတတ္သိေသာ အတတ္ပညာ၌ ၀န္တုိမႈ၊-လို႔ ငါးမ်ိဳးရွိတယ္။
`တယ္ေၾကာက္စ႐ာေကာင္းပါလားဘုရား´
`အဒီလို ေၾကာက္စရာေကာင္းလို႔ ဘုရား႐ွင္က ပဥၥကနပါတ္ အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္မွာ-
`ခ်စ္သားရဟန္းတုိ႔…၊ မစၧရိယတရား ငါးပါးကို မပယ္စြန္႔ႏိုင္လွ်င္ ပထမစ်ာန္၊ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္၊ စတုတၳစ်ာန္ကို ၀င္စားလို႔ မရဘူး၊ ေသာတာပတၱိဖိုလ္၊ သကဒါဂါမိဖိုလ္ဉာဏ္၊ အနာဂါမိဖိုလ္ဉာဏ္၊ အရဟတၱဖိုလ္ဉာဏ္ကိုလည္း မ်က္ေမွာက္ မျပဳႏုိင္ဘူး´ လုိ႔ ေဟာထားတာ႐ွိတယ္၊ မစၧရိယအျပစ္ မႀကီးဘူးလား´
`အလြန္တရာ ႀကီးပါတယ္ဘုရား´
`ဒီေတာ့ အရပ္ထဲမွာ ေနတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ တရားအားထုတ္တဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ အခ်င္းခ်င္း မနာလိုမႈ ၀န္တုိမႈမ်ားဟာ မျဖစ္တတ္ဘူးလား´
`ျဖစ္တတ္ပါတယ္ဘုရား´
`အစား အေသာက္နဲ႔ အ၀တ္နဲ႔ အေနအထိုင္နဲ႔ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါနဲ႔ စသည္မ်ားစြာ ျဖစ္တတ္ တယ္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`အာ၀ါသ မစၧရိယဆိုတာ မိမိေက်ာင္း မိမိအရာမ္ မိမိအခန္းသို႔ သီလဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရာက္လာရင္ အဲဒီေက်ာင္းပိုင္ အရာမ္ပိုင္ အခန္းပိုင္ ပုဂၢိဳလ္က သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ္႐ွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို မလာေစခ်င္ဘူး၊ ေရာက္ၿပီးလည္း ခဏပဲေနၿပီးေတာ့ ျပန္သြားေစခ်င္တယ္၊ အဲဒီသေဘာဟာ အာ၀ါသမစၧရိယပဲေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`မိမိေဆြထဲ မ်ိဳးထဲ မိမိကုိ ပစၥည္းေလးပါးတုိ႔ျဖင့္ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ ဒကာ-ဒကာမ ေတြဆီသို႔ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္သာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေရာက္လာတာကို မေက်နပ္တာဟာ ကုလမစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`ကိုယ့္ေဆြးမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဒကာ ဒကာမေတြ သူ႔ဒကာ ဒကာမျဖစ္သြားမွာစုိးတာေပါ႔ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ကိုယ့္ေက်ာင္းက ဒကာ ဒကာမေတြ ကိုယ့္အဖြဲ႕အသင္းက လူေတြ သူ႔ေက်ာင္း သူ႔အဖြဲ႕အသင္းပါသြားမွာ စိုးတာဟာလည္း မစၧရိယပဲေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ပစၥည္းလာဘ္လာဘနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ မိမိသာ ရခ်င္တယ္၊ သူတစ္ပါးကို မရေစခ်င္ဘူး၊ သူတစ္ပါးရမွာ စိုးတာဟာ လာဘမစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`မိမိရဲ႕ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါမ်ိဳး၊ မိမိရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာမ်ိဳး၊ မိမိရဲ႕ ေက်ာ္ေစာသတင္းမ်ိဳး သူတစ္ပါးမွာ မျဖစ္ေစခ်င္တာက ၀ဏၰမစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`ကိုယ္သိထားတဲ့ တရားဓမၼေတြ သူတစ္ပါးမသိေအာင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားမယ္၊ သူတစ္ပါး မသိေစခ်င္ဘူးဆုိရင္ ဓမၼမစၧရိယပဲ´
`မွန္ပါဘုရား´
`မစၧရိယ ငါးမ်ိဳးမွာ အဲဒီတရားကို ၀န္တုိတဲ့ ဓမၼမစၧရိယျဖစ္တာ အဆုိးဆံုး အယုတ္ မာဆံုးတဲ့´
`မွန္ပါဘုရား´
`အဲဒီ မစၧရိယငါးပါးရဲ႕ အျပစ္ေတြကို အ႒ကထာလာတိုင္း မဃေဒ၀လကၤာမွာ ဒီလုိေဖာ္ျပထားတယ္´
``၀မ္းတြင္းမေကာင္း၊ ႐ွင္အေပါင္းကား၊ ကုိယ့္ေက်ာင္းကိုယ့္ကံ၊ ကိုဗိမာန္ဟု၊ အမွန္တစိ၊ ရလာ႐ွိက၊ မိမိေနရာ၊ ၀န္တိုစြာသား၊ အာ၀ါသမေစၧရ၊ ကံပါပေၾကာင့္၊ ဘ၀ေျပာင္းကာ၊ ၿပိတၱာဘီလူး၊ ညစ္ညဴးေယာနိ၊ ဒုဂၢတိ၌၊ တပ္မိတပ္ရာ ျဖစ္တတ္စြာ၏´´
တဲ့။ အဲဒါ အာ၀ါသမစၧရိယေနာ္၊ ေပၚတယ္မဟုတ္လား´
`မွန္ပါ ေပၚပါတယ္ဘုရား´
`ေပၚရင္ ကုလမစၧရိယရဲ႕ အျပစ္ေဒါသ အာဒီန၀ကို ေျပာျပမယ္၊ ဘာတဲ့လဲ-
``ဒါယကာတပည့္၊ သူ႔ထံလွည့္က၊ မၾကည့္ႏုိင္လုိ၊ ၀န္တိုကုလ၊ မေစၧရျဖင့္၊ ႀကီးလွေဒါမနသ္၊ တုန္ဆတ္ဆတ္ႏွင့္၊ အူျပတ္သည္းေႂကြ၊ ပူေထြႏွလံုး၊ မီးအံုးပြက္လွ်ံ၊ ေသြးစိမ္းအန္၏´´
တဲ့။ ဒါလည္း ႐ွင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ဒကာေတြထဲ၊ ကိုယ့္လူေတြထံ သူတစ္ပါးေတြ မလာ ေစလုိတဲ့အတြက္ ခံရတဲ့ အျပစ္ေပါ႔ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ၿပီးေတာ့ လာဘမစၧရိယတဲ့၊ သူတစ္ပါးလာဘ္ရမွာစုိးတဲ့ အျပစ္ေပါ႔၊ ဘာတဲ့လဲ-
``သံဃသႏၲက၊ ဂဏိကဟု၊ ထိုမွ်အျပား၊ ပစၥည္းမ်ားကို၊ ေ၀ျခားမျပဳ၊ သိမ္းစု၀ွက္ထား၊ သံုးစားကိုယ္သာ၊ ၀န္တုိစြာျဖင့္၊ လာဘမေစၧ၊ ကံညစ္ေတေၾကာင္း၊ ေသေသာ္ေပတ၊ ယကၡတသီး၊ စပါးႀကီးၿပိတၱာ၊ ျဖစ္ယုတ္မာ၏´´
တဲ့။ ဒါကသံဃ-လာဘ္လာဘ၊ ဂိုဏ္းရဲ႕ လာဘ္ဘာဘ ကိုယ္ခ်ည္းပဲသံုးတာ သူမ်ား လာဘ္ရမွာ စုိးတာေၾကာင့္၊ ေသတဲ့အခါ ဘီလူးၿပိတၱာတုိ႔ စပါးႀကီးေႁမႊတို႔ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာတာ´
`မွန္ပါဘုရား`
`ၿပီးေတာ့ ၀ဏၰမစၧရိယနဲ႕ ဓမၼမစၧရိယရဲ႕ အျပစ္ကိုေပါင္းေတာ့-
``႐ုပ္၀ါ႐ူပ၊ သီလေက်းဇူး၊ သူ႕ဂုဏ္ထူးကို၊ မႏူးၫြတ္တတ္၊ ပရိယတ္ျဖင့္၊ သူတတ္သည္ကို၊ မနာလိုၾက၊ ၀ဏၰဓမၼ၊ မေစၧရျဖင့္၊ ဘ၀ါဘ၀၊ ျဖစ္သမွ်၀ယ္၊ မလွအဆင္း၊ ကင္း၏ပညာ´´
တဲ့။ အဲဒီလိုျပထားတယ္။ အဲဒါ မစၧရိယငါးပါးရဲ႕ အျပစ္ေတြပဲ။ ေၾကာက္စရာေတြ မဟုတ္လား´
`ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား´
`ေနာက္တစ္မ်ိဳး အျပစ္ေတြ ျပထားတာ႐ွိေသးတယ္၊ ဘာေတြလဲဆုိေတာ့-
၁။ အာ၀ါသမစၧရိ၊ မီးအတိျဖင့္၊ ေတာက္ညိပူပင္း၊ ေျမတြင္းျမွဳပ္တိမ္၊ ေကာ့၍ လိမ္ေအာင္၊ သံအိမ္ငရဲ၊ အၿမဲခံရ။
၂။ ကုလမစၧရာ၊ ျဖစ္တုိင္းမွာလွ်င္၊ ဥစၥာနည္းပါး၊ ခ်မ္းသာ႐ွား၏။
၃။ တျခားလာဘ၊ မေစၧရကား၊ တလႅစက္ဆုပ္၊ နံေခါင္းခ်ဳပ္သည့္၊ ဘင္ပုပ္နိရယ၊ ငရဲက်၏။
၄။ ၀ဏၰတံုေသာ္၊ ထင္ေပၚမဲ့ေမာ၊ ေက်ာ္ေစာမဟဲ့၊ ခ်ိဳ႕တဲ့တတ္စြာ။
၅။ ဓမၼမွာမူ၊ ျပာပူနရက္၊ ငရဲက်က္၏´
တဲ့။ အဓိပၸာယ္ေတြ ႐ွင္းပါတယ္ေနာ္၊ ႐ွင္းစရာလုိေသးလား´
`မလုိေတာ့ပါဘုရား´
`ေအး… အဲဒီမစၧရိယေတြ႐ွိေနရင္ စ်ာန္ေတြ မဂ္ေတြ ရပါ႔မလား´
`မရႏိုင္ပါဘုရား´
`ေအး… ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္မွာ ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယ မ႐ွိဘူးတဲ့၊ ကိုယ္ေသာတာပန္ ဟုတ္လား-မဟုတ္လားဆိုတာ အဲဒီ တရားႏွစ္ပါး ကိုယ့္မွာ ႐ွိေသးလား- မ႐ွိေတာ့ဘူးလားနဲ႔ ကုိက္ၾကည့္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`အဲဒီသေဘာတရားေတြ ကိုယ့္မွာေတြ႕ေနေသးရင္း ေသာတာပန္ မဟုတ္ေသးဘူး၊ အဲဒီ တရားႏွစ္ပါး ကိုယ့္မွာ မေတြ႕ေတာ့ရင္ ေသာတာပန္ပဲေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဒီဣႆာ မစၧရိယ တရားႏွစ္ပါးဟာ မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ႀကီးပြားဖြယ္တို႔ကို ပိတ္ပင္တားျမစ္တယ္၊ ႀကီးပြား၍ေနတဲ့ အၫြန္႔အဖူးတို႔ကိုလည္း ခ်ိဳးဖဲ့ ဖ်က္ဆီးပစ္တတ္တယ္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ၿပီးေတာ့ ေနာက္တမလြန္ဘ၀မွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း ဟူသမွ်ကုိလည္း အတင္း ဖိစီးႏွိပ္စက္တတ္တယ္၊ အၫြန္႔မ႐ွိ သတၱ၀ါတံုးတိေတြ ျဖစ္ေအာင္ စီရင္တတ္တယ္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဒါေၾကာင့္ မ်က္ေမွာက္ မ်က္ကြယ္ ႏွစ္သြယ္ ႏွစ္ဘ၀ ႏွစ္ေလာကတို႔၌ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာကုိ အလုိ႐ွိတဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသားသမီးေတြဟာ ဒီေလာက္ဆုိးယုတ္တဲ့ အယုတ္ တရားႏွစ္ပါးကုိ ေ႐ွာင္႐ွား သတ္ျဖတ္ရမယ္ေနာ္´
`မွန္ပါဘုရား´
`ဒါ႔ေၾကာင့္ ေ႐ွးဆရာတို႔က-
ဣဓ ေပစၥ န ၀ၯႏၲိ၊
ဣႆာ မေစၧရ ပီဠိတာ။
တသၼာ ၀ုဒၶိကာမာ ေတ၊
ဟေနယ်ံဳ သကေ၀ရိေနာ။ ။
ဣႆာမေစၧရပီဠိတာ=ဣႆာမစၧရိယ ႏွစ္ပါး၏ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္မႈကို ခံေနၾကရကုန္ေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔သည္။ ဣဓ=ဤမ်က္ေမွာက္ဘ၀၌လည္းေကာင္း။ ေပစၥ=ေနာင္တမလြန္ဘ၀၌လည္းေကာင္း။ န၀ၯႏၲီ=ႀကီးပြားကင္းေပ်ာက္ ညွိဳးေျခာက္ သိမ္ငယ္ၾကကုန္၏။ တသၼာ=ထို႔ေၾကာင့္၊ ၀ုဒၶိကာမာ=ႀကီးပြားမႈကို အလို႐ွိကုန္ေသာ သူတို႔သည္။ သကေ၀ရိေနာ=မိမိတုိ႔၏ ရန္သူ ရန္ဘက္ႀကီးကို သတ္ျဖတ္ခ်ိဳးႏွိမ္ၾကကုန္ရာ၏။ လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ၾကတယ္။ ကဲ… ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ႔´
`မွန္ပါ ေတာ္ပါၿပီဘုရား´
ဣႆာ-မစၧရိ ႏွစ္ပါး႐ွိ၊ ပ်က္ဘိႏွစ္ေလာကာ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေသခ်ာ၊ ထိုႏွစ္ျဖာ ပယ္ခြာၾကေလပါ။
မပယ္ခြာက ခုေနာင္ပ၊ ဒုကၡေတြ႕ၾကမွာ။
ပယ္ခြာေလာက ခုေနာင္ပ၊ သုခခ်မ္းသာမွာ။
ဓမၼဒူတ-အရွင္ပညာေဇာတ