ရုပ္လွခ်င္ရင္
=======
ရိပ္သာမွာ တံၿမက္စည္း လွည္းေနရင္း အေတြးတစ္ခု ေၾကာင့္ ဘာသာ ၿပံဳးလိုက္မိပါတယ္။ မိမိရဲ့ အၿပံဳးကုိ အနားက ၿဖတ္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ၿမင္ၿဖစ္ေအာင္ ၿမင္သြားေတာ့ “ဘာၿပံဳးတာလဲ” တဲ့။ မိမိကလည္း “ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးလို.” ၿပံဳးၿပီး ၿပန္ေၿပာ လိုက္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္သူက “စာေရးဆရာရယ္လို့ မေၿပာရဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ကူးယဥ္” လို.ေၿပာၿပီး ေရွ.ဆက္ေလွ်ာက္ သြားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မိမိ ၿပံဳးရၿခင္း ရဲ့ အေၾကာင္းမွာ အေၿဖက သီးသန္. ရွိၿပီးသားပါ။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ေၿပာမၿပ ၿဖစ္ခဲ့ ေပမဲ့ ခ်စ္တဲ့ စာဖတ္ ပရိသတ္ကုိေတာ့ တကူးတက ကုိေၿပာၿပ ခ်င္ပါတယ္။

တစ္ခါတုန္းက သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွာ ရုပ္အလြန္ လွတဲ့သူ ႏွစ္ဦး ရွိခဲ့ ဖူးပါတယ္။ တစ္ဦးက အရွင္ဘယ လို.အမည္ရတဲ့ ရဟန္းငယ္ ၿဖစ္ၿပီး တစ္ဦးကေတာ့ အမတ္ၾကီးရဲ့ သားပါ။ သူတို.ႏွစ္ဦး ဘယ္ေလာက္ထိ ရုပ္လွၾကလဲ ဆိုရင္ တစ္ၿခားတစ္ၿခား ပုဂၢိဳလ္ေတြ ကုသိုလ္ ေကာင္းမူ. ၿပဳၿပီး ဆုေတာင္း ၾကရင္ေတာင္ ရဟန္းငယ္နဲ့ အမတ္ၾကီးရဲ့ သားလို ရုပ္လွရပါလို၏ လို. ဆုေတာင္းၾကတဲ့ အထိပါပဲ။

ဒီေနရာမွာ ပုထုဇဥ္တို. ပီပီ ရဟန္းငယ္နဲ့ အကြ်မ္း၀င္တဲ့ သူေတြရွိသလို အမတ္ၾကီးရဲ့ သားနဲ့ အကြ်မ္း၀င္တဲ့ သူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္မင္ေတာ့ တရားခင္ ဆိုတဲ့ အတိုင္း ရဟန္းငယ္နဲ့ ကြ်မ္း၀င္သူေတြက ရဟန္းငယ္ရဲ့ ရုပ္လွမူ.ကုိ အားက်သလို သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွာ သူတို. ရဟန္းငယ္သာ အလွဆံုးလို့ မွတ္ယူထား ၾကပါတယ္။ ဟိုဘက္က အမတ္ၾကီးရဲ့ သားနဲ့ အကြ်မ္း၀င္ သူေတြကလည္း အမတ္ၾကီးသားရဲ့ ရုပ္လွမူ.ကုိ အားက်သလို သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွာ သူတို. အမတ္ၾကီးရဲ့သားသာ အလွဆံုးလို. မွတ္ယူထားၾက ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ့တစ္ေန. ကိစၥတစ္ခုနဲ့ ႏွစ္ဘက္ ဆံုၿဖစ္ၾကပါတယ္။ စကား စပ္မိစပ္ရာ ေၿပာၾကရင္း စကားလမ္းေၾကာင္းက ဘယ္ကုိ ဦးတည္ သြား ၾကသလဲ ဆိုေတာ့ ရဟန္းငယ္နဲ့ ကြ်မ္း၀င္သူ ေတြက သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွာ ရဟန္းငယ္သာ အလွဆံုးလို. ေၿပာလိုက္ မိပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ဟိုဘက္က အမတ္ၾကီးရဲ့ သားနဲ့ အကၽြမ္း၀င္ သူေတြကလည္း သီဟိုဠ္ကြ်န္းမွာ သူတို. အမတ္ၾကီးရဲ့သားသာ အလွဆံုးလို. ၿပန္ေၿပာ လိုက္ပါသတဲ့။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ စကားက ဒီမွာတင္ ရပ္မသြားေတာ့ဘဲ ရဟန္းငယ္က ပိုလွတယ္။ အမတ္ၾကီးသားက ပိုလွတယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္ဘက္ အၿငင္း အခံု ၿဖစ္ၾကပါေရာတဲ့။ ဒီေနရာမွာတင္ အမတ္ၾကီးရဲ့ သား အဖြဲ.ထဲက တစ္ယာက္က “ သတၱိရွိရင္ သင္တို. ရဟန္းငယ္နဲ့ ငါတို. အမတ္ၾကီးရဲ့သား ဘယ္သူ ပိုလွတယ္ ဆိုတာ အလွၿပိဳင္ၾကမလား” လို. ထ စိန္ေခၚ လိုက္ပါသတဲ့။ ရဟန္းငယ္ရဲ့ အဖြဲ့ ကလည္း ဘယ္ အ ညံံ့ ခံမလဲ “စိန္လိုက္ေလ” ဆိုၿပီး ၿပန္ စိမ္ေခၚ လိုက္ပါသတဲ့။ ၿပိဳင္ပြဲ ေနရာကိုေတာ့ သူတို. သီဟိုဠ္ကြ်န္းရဲ့ အထင္ကရ တစ္ေနရာ ၿဖစ္တဲ့ မဟာေစတီ ကုိ သတ္မွတ္ လိုက္ၾကပါတယ္။ မိမိတို. ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့ ေရႊတံဂံု ေစတီလို ေနရာမ်ိဳး မွာေပါ့။ ရဟန္းငယ္နဲ့ အမတ္ၾကီးရဲ့ သား ရုပ္အလွ ၿပိဳင္ၾကမယ္ ဆိုတဲ့ သီတင္းဟာ သီဟိုဠ္ တစ္ကြ်န္းလံုး ၿပန္.သြားပါတယ္။ ဒီအလွ ၿပိဳင္ပြဲမွာ သက္ဆိုင္ရာ လူၾကီးေတြ မသိေအာင္ ေလာင္းေၾကးထပ္တဲ့ ၀ါသနာ အိုးေတြလဲ ပါခ်င္ပါမွာပါ။

ရဟန္းငယ္နဲ့ အမတ္ၾကီးသားတို. အလွၿပိဳင္ပြဲမွာ အမတ္ၾကီးသားဘက္က သူေတြက သူတို. လူကုိ အေကာင္းဆံုး အ၀တ္အစား ေတြ ၀တ္ေပးၿပီး ၿပိဳင္ေစခဲ့ သလို အလွၿပိဳင္ပြဲ သတင္း ၾကားထားတဲ့ ရဟန္းငယ္ရဲ့ မယ္ေတာ္ ၾကီးကလည္း သူ.သား ရဟန္းငယ္ဆီ အေကာင္းဆံုး သကၤ္းကုိ သြားကပ္ၿပီး “သားေတာ္ မနက္ၿဖန္ ဦးေခါင္းကုိ ေၿပာင္ေအာင္ ရိပ္ၿပီးေတာ့ ဒီသကၤန္း ၀တ္ၿပီး ၿပိဳင္ပါ” လို. ေၿပာ ပါသတဲ.။
ရဟန္းငယ္နဲ့ အမတ္ၾကီးရဲ့ သား တို. အလွ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ဘယ္သူ ႏိုင္သြားတယ္ ဆိုတာ မေၿပာခင္ သူတို. ဘာေၾကာင့္ ရုပ္လွခဲ့ ၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကုိ ၾကားၿဖတ္ အေနနဲ့ အရင္ေၿပာ ခ်င္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ဘ၀တစ္ခုမွာ ေက်ာင္းထိုင္ မေထရ္ၾကီး တစ္ပါးရယ္၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ လုပ္ေပးေနတဲ့ ကပၸိယၾကီး တစ္ေယာက္ရယ္ ရွိခဲ့ ဖူးပါတယ္။ သူတို့ ႏွစ္ဦး ေန.စဥ္ ၿပဳတဲ့ ကုသို္လ္ တစ္ခုကေတာ့ ေက်ာင္း၀င္းထဲက ေစတီတစ္ဆူမွာ မေထရ္ၾကီးက တံၿမက္လွည္းၿပီး ကပၸိယၾကီးက အမိူက္ က်ံဳးပစ္ေပးပါတယ္။ မေထရ္ၾကီးက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တက္တက္ၾကြၾကြနဲ့ တံၿမက္လွည္းခဲ့ သလို ကပၸိယၾကီး ကလည္း မေထရ္ ၾကီးနည္းတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တက္တက္ၾကြၾကြ ေစတနာပါပါနဲ့ အမိူက္က်ံဳး ပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီကုသိုလ္ ေၾကာင့္ပဲ သူတို. ႏွစ္ဦးထဲက တံၿမက္လွည္းခဲ့တဲ့ မေထရ္က ရုပ္အလြန္လွတဲ့ ရဟန္းငယ္ၿဖစ္ၿပီး အမိွဳက္ က်ံဳးပစ္ေပးခဲ့တဲ့ ကပၸိယၾကီးက ရုပ္အလြန္ လွတဲ့ (အမတ္ၾကီး ရဲ့ သား) သူငယ္ ၿဖစ္လာခဲ့ ရတာပါတဲ့။

အတိတ္ဇတ္ေၾကာင္း သိသြားၿပီဆိုေတာ့ ရဟန္းငယ္နဲ့ အမတ္ၾကီးရဲ့ သားတို့ အလွၿပိဳင္ပြဲမွာ ဘယ္သူ ႏိုင္သြားတယ္ ဆိုတာ ခ်စ္တဲ့ စာဖတ္ ပရိသတ္ေတြ ခန္.မွန္း လို.ရသြားေရာေပါ့။
စာဖတ္သူ ေၿဖၾကည့္ေပး ပါဦး ဘယ္သူ အႏိုင္ရသြားတယ္ ဆိုတာ ။
“………………………………………………………………..”
ဟုတ္ပါတယ္။

အတိတ္ဘ၀က တံၿမက္လွည္း တဲ့သူ ရဟန္းငယ္က အႏိုင္ ရသြားပါတယ္။ ဒီ၀တၱဳေလး နဲ့ အတူ ခ်စ္တဲ့ စာဖတ္သူေတြ အတြက္ ဓမၼလက္ေဆာင္ ေလးလည္း ပူးတြဲ ထည့္ေပး လိုက္ပါရေစဦး ။ ေရွးဆရာေတြ စီကံုးထားတဲ့ တံၿမက္လွည္း ရက်ိဳး လကၤာေလးပါ၊ က်က္ထားလိုက္ပါဦး။

သူမ်ားစိတ္ၾကည္၊ ကုိယ္စိတ္ၾကည္ႏွင့္၊ တစ္လီနတ္ခ်စ္၊ ေရာင္လွစ္ဆင္းလွ၊ ေသကာလမွာ၊ ေရာက္ရနတ္ေၿပ၊ ဤငါးေထြသည္၊ မွတ္ေလ တၿမက္လွည္း ၿခင္း အက်ိဳးတည္း။
********************************************************

တံၿမက္လွည္းၿပီးလို. ပံုထားခဲ့တဲ့ အမိွဳက္ေတြကုိ က်ံဳးပစ္ရင္း “ရဟန္းငယ္က တံၿမက္လွည္းခဲ့လို. ရုပ္လွတာတဲ့.၊ အမတ္ၾကီးရဲ့ သားက အမိွဳက္က်ံဳးပစ္ ေပးခဲ့လို. ရုပ္လွတာတဲ့၊ အင္း….. ငါက ႏွစ္မ်ိဳးလံုး လုပ္တာဆိုေတာ့ တန္ၿပန္ သက္ေရာက္မူ. သေဘာအရ ဆိုရင္ ငါက ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အလွေပါ့ ” ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ့ အတူ ဒုတိယ အၾကိမ္ ထပ္ၿပံဳး ၿဖစ္လိုက္ ပါေသးတယ္။ ဒုတိယ အၿပံဳးရဲ့ မေရွးမေႏွာင္းမွာဘဲ တတိယ အၿပံဳးကုိ ဆက္ၿပံဳး ၿဖစ္လိုက္ၿပန္ပါတယ္။

အေၾကာင္းက …… ႏွစ္ဘက္လံုးရဲ့ အလွကုိ ပိုင္ဆိုင္ထားသူ ၿဖစ္ေလေတာ့ မိမိ တစ္ေယာက္ တည္းမ်ား အလွၿပိဳင္ ပြဲ က်င္းပေနမိမွၿဖင့္ …..။

က်မ္း ကိုး
၁။ ပရိ၀ါ အ႒ ကထာ - စာမ်က္ႏွာ (၁၇၅)
၂။ သီဟိုဠ္ခတ္စံေတာ္ ၀င္ အရိယာ မ်ား၊
စာမ်က္နွာ - ၄၀၃၊ ၄၀ရ (ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလိွဳင္)
အလင္းတန္း ဂ်ာနယ္။
၁၆-၁၂-၂၀၀၂