ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဘုန္းဘုန္းက တရားထုိင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြကုိေမးခ်င္တာ။
တစ္နာရီ ထုိင္မယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္ မဟုတ္လား။
(တင္ပါ့ဘုရား။….)
ကဲ…. ထုိင္ၾကၿပီ၊ ရႈၾကၿပီဆုိပါေတာ့။ ကုိယ္တုိင္ကုိ ျပန္ေမးၾကရေအာင္ေနာ္။ ဟာကြက္ေလး ကုိျဖည့္ၾက ရေအာင္ေနာ္။
တစ္နာရီ အတြင္းမွာ ငါေသမယ္ လုိ႔ထင္ရဲ႔လား။
(မထင္ပါဘူး ဘုရား။)
ဒါျဖင့္မေသေသးဘူးေပါ့။
မေသတဲ့ငါ တစ္နာရီ ျပည့္ေအာင္ ထုိင္မယ္ဆုိေတာ့ ဥပါဒါန္ပါမေနဘူးလား။
(ပါ ပါတယ္ဘုရား။…)
ပါတယ္ေနာ္၊ ဒါဆုိရင္ ဝိပႆနာဉာဏ္ လမ္းဆုံးကုိ ေရာက္ပါ့မလား။ (မေရာက္ပါဘူးဘုရား။)
ေသခ်ာတယ္ေနာ္။ -ဟာ-တာကုိ ျဖည့္ၾကေနာ္။
မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေျပာခဲ့တဲ့စကားက ဝိပႆနာ ဆုိတာ ကုိယ့္အေသကုိ ကုိယ္ ရႈတာတဲ့ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ပါ။ မေမ့ပါနဲ႔။
တရားထုိင္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ဟာ ဒီတစ္နာရီအတြင္း မွာေသမယ္ မထင္ဘူး မဟုတ္လား။
( မထင္ပါဘူး ဘုရား။…)
ဒီေတာ့မေသမဲ့ ငါဟာ ဒီတစ္နာရီအတြင္းမွာ မဂ္ရေအာင္လုပ္မယ္ဆုိရင္ ဟုတ္ပါ့မလား။
(မဟုတ္ပါဘူးဘုရား….။)
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်တာ လြဲမေနဘူးလား။
(လြဲေနပါတယ္ဘုရား)။
ဒီေတာ့ဥပါဒါန္ပါတာ ေသခ်ာေနၿပီေနာ္။ ငါနဲ႔ သြားေနတာကုိး။
ဉာဏ္နဲ႔ ငါနဲ႔ ေရာ သြားတယ္ေခၚတယ္။ ဉာဏ္ေနရာမွာ ငါေရာက္ေနတယ္ လုိ႔ မွတ္ရမယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္ေနာ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တရားက်င့္ၿပီး ၊ တစ္ခ်ဳိ႔ ခရီးမေရာက္တာသည္ အဲဒါ ပါပါတယ္။ ကပ္ေခ်ာ္ေနရင္ ခရီးမေရာက္ဘူး။ နားလည္ၾကရဲ႔လား။
(ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီ