အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းေတာ္သည္ လူ၀တ္ေၾကာင္တို႔၏ သားသမီးကေလးမ်ားကို ေပြ႔ခ်ီေကာင္းပါသလား။

(ေျဖ)
မေပြ႔ခ်ီေကာင္းပါ။
(ဤသို႔ျပဳမႈကို အေနသန-မအပ္ေသာ ပစၥည္းရွာနည္း တမ်ိဳး-ဟုေခၚ၏။ ငါတို႔ကေလးကို ယုယရွာေပသည္-ဟု သေဘက်၍ လူတို႔က ဆြမ္း စသည္ကို လွဴတတ္၏။ ထိုလွဴအပ္ေသာ ဆြမ္း စသည္ကို ထိုရဟန္းႏွင့္ တကြ အျခားရဟန္းသာမေဏမ်ား မသံုးစားေကာင္းပါ။ ဤအေနသနသည္ ၂၁-ပါးရွိ၏)။

အေနသန ၂၁-ပါး
(၁) ေဆးေပး၍ ဓာတ္စာေပး၍ ေဆးကုျခင္း။
(၂) လူက အေ၀းသို႔ခိုင္း၍ ေစတမန္လုပ္ျခင္း။
(၃) ဟိုအိမ္ သည္အိမ္သို႔ တစံတခု ေစခိုင္း၍ သြားျခင္း။
(၄) အနာကို ဓားခြဲေပးျခင္း။
(၅) အနာကို ေဆးလိမ္းေပးျခင္း။
(၆) အနာကို ဖန္ေဆးေပးျခင္း။
(၇) ၀မ္းႏုတ္ေဆး ေပးျခင္း။
(၈) ႏွာေခ်ေဆး ေပးျခင္း။
(၉) မ်က္စဥ္းေပးျခင္း။
(၁၀) အိမ္ေဆာက္ဖို႔ ၀ါးေပးျခင္း။
(၁၁) အိမ္မိုးဖို႔ ထန္းရြက္၊ ဓနိရြက္ စသည္ ေပးျခင္း။
(၁၂) ပန္းေပးျခင္း။
(၁၃) ငွက္ေပ်ာသီး၊ အုန္းသီး စသည္ သစ္သီးေပးျခင္း။
(၁၄) ေရခ်ိဳးစရာ ဆပ္ျပာေပးျခင္း။
(၁၅) ဒန္ပူ (သြားပြတ္တံ) ေပးျခင္း။
(၁၆) မ်က္ႏွာသစ္ေရ ေပးျခင္း။
(၁၇) မ်က္ႏွာေခ်မႈန္႔ ေပးျခင္း။
(၁၈) ေျမညက္ေပးျခင္း။
(၁၉) မိမိကိုယ္ကို ေအာက္ခ်ကာ ဒကာ ဒကာမကိုေျမႇာက္၍ ေျပာဆိုျခင္း။
(၂၀) အက်က္နည္းပါး မက်က္မ်ားေသာ ပဲေနာက္ဟင္းကဲ့သို႔ အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာ စကားတို႔ျဖင့္
ဒကာ ဒကာမ သေဘာက်ေလာက္ေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေျပာဆိုျခင္း။
(၂၁) ကေလးထိန္းကဲ့သို႔ ဒကာ ဒကာမတို႔၏ ကေလးကို ခ်ီေပြ႔ ေခ်ာ့ျမဴျခင္း။
(မူလဋီကာ၊ ကုသလကထာ) ပစၥည္းလာဘ္ကိုေမွ်ာ္၍ မိမိကိုယ္ကို အထင္ႀကီးေအာင္ ဣေျႏၵႀကီးျဖင့္ ဟန္လုပ္ေနျခင္း၊ ပစၥည္းေလးပါး လွဴေအာင္ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ ေျပာျခင္း၊ အရိယာဟုထင္ေအာင္ အရိပ္နိမိတ္ ေျပာျခင္းမ်ားလည္း ရွိပါေသးသည္။)