●အဲဒီအခ်ိန္မွာပါ “သတိ” ရွိဖို႔ လိုတယ္။
●ဒီသင္ခန္းစာထဲက ဒီအေတြ႕အၾကံဳထဲကလည္း
အသိဉာဏ္ကို ထုတ္ယူရမယ္။

■အဲဒီလို အသိဉာဏ္ကို ထုတ္ယူတဲ့အခါမွာ
သူ ဘာမွားသလဲဆိုတာကိုေနာက္မွ စဥ္းစားပါ။
သူဘာမွားသလဲ ဆိုတာ သိဖို႔ လိုပါတယ္။
မလိုဘူးလို႔ မဆိုလိုဘူးေနာ္။

■သို႔ေသာ္ ပထမ အေရးႀကီးဆံုးက
ငါဘာမွားသြားသလဲ ဆိုတာသိဖို႔လိုပါတယ္။
ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လုိသေဘာထားမ်ဳိး ရွိေနသလဲ။
ဘာေၾကာင့္ ငါစိတ္ဆင္းရဲ သြားရတာလဲ။
ငါ စိတ္ဆင္းရဲသြားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းဟာ
“ငါ့အတြင္း” မွာ ရွိေနတယ္။
အဲဒါကို အရင္ဆံုး ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရမယ္။
အဲသလို ၾကည့္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္ အက်ဳိးမ်ားဆံုးပဲ။

■ေနာက္မွ သူ႔ဘက္က ဘာမွားသြားလဲဆိုတာ ၾကည့္ပါ။
သူ႔သေဘာထား ဘယ္လိုရွိသလဲ။ ျပန္ၾကည့္ပါ။
သူ႔ကိုလည္းပဲ ပုဂၢိဳလ္ သတၱဝါအေနနဲ႔၊
လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔၊ မွတ္ၿပီးေတာ့ မၾကည့္ဘဲနဲ႔
ခႏၶာငါးပါးအစုအေဝးအျဖစ္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီးေတာ့
သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုကိေလသာမ်ဳိး ျဖစ္ေနလို႔
သူ ဒီစကားကို ေျပာတာပဲ။
အဲဒီ သူ႔စိတ္ထဲျဖစ္တဲ့ “ကိေလသာ” ကို ျမင္ေအာင္
ၾကည့္ပါေနာ္။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာျဖစ္တဲ့
ကိေလသာကိုလည္း ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရတယ္။
မာနကို ၾကည့္ရတယ္ေနာ္။
သူ႔ဘက္ကလည္းပဲ တင္စီးခ်င္တဲ့သေဘာ၊
အႏိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတဲ့
ကိေလသာသေဘာကို ျမင္ေအာင္ ျပန္ၾကည့္ရတယ္။
ဒိကိေလသာေၾကာင့္ ၊ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ သူ႔ ဒီလိုေျပာလိုက္တာ။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ အဲဒီလို လုပ္လိုက္ေတာ့
သူ႔မွာေရာ မထိခိုက္ဘူးလား။ ထိခိုက္တယ္။
ကိုယ့္ဘက္က သူ႔ကို ေနာက္တစ္ခါမွာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး၊
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဖို႔ကို နည္းနည္း ဝန္ေလးသြားတယ္။
သူ႔ကိုေရွာင္ခ်င္လာတယ္။
သူ႔မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေလ်ာ့သြားတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးကေတာ့
အဲဒီတပည့္ကို သတိေပးပါတယ္။
“အဲဒီလူနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျပလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။”
အခ်ိန္ေတာ့ ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ေနာ္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ မေျပမလည္ ျဖစ္လိုက္တိုင္း၊
ျဖစ္လိုက္တိုင္း ကိုယ့္ေလာကႀကီးက
နည္းနည္းက်ဥ္းသြားတယ္။
လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ဘဝထဲကေန
ထုတ္ပယ္လိုက္တိုင္း၊ထုတ္ပယ္လိုက္တိုင္း
ကိုယ့္ေလာကဟာ က်ဥ္းသြားတယ္။
အဲဒီလို ထုတ္ပယ္ရတာေတြ မ်ားလာလို႔ရွိရင္
ကိုယ့္ဘဝဟာ ၾကာေလက်ဥ္းေလ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အဆင္မေျပမႈဆိုတာ
ျဖစ္ရုိးထံုးစံပါ။ မိဘနဲ႔သားသမီးေတာင္ ျဖစ္ေသးတာပဲ။
တစိမ္းနဲ႔ဆိုတာ ေျပာဖြယ္ရာ မရွိေတာ့ဘူး။
အဆင္မေျပမႈ ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့လည္း ဒီအထဲက
သင္ခန္းစာကို ယူၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔
ျပန္ၿပီးေတာ့ေျပလည္ေအာင္ ဆက္ဆံပါ။
This is not too difficult and when we have
learnt to experience pain without hurt
we have gained something in the art of living.

အဲဒီလို ေလာကဓံတရားနဲ႔ ၾကံဳရတဲ့အခါမွာ စိတ္ဆင္းရဲမႈ
ႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္သြားၿပီးဆိုရင္
“ဘဝမွာ ေနနည္း အတတ္ပညာ”ကို
နည္းနည္းေတာ့ တတ္သြားၿပီ။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist's Association】
-【ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက၊မဟာၿမိဳင္ေတာရ၏
“အခြင့္အေရး ႏွင့္ တာဝန္”မွ- ေကာက္ႏွဳတ္ ကူးယူ
ပူေဇာ္မွ်ေဝပါသည္။】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm