“ဒိ႒ိႀကိဳးျဖတ္မွ လြတ္လပ္ေရးရမယ္”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
အ၀ိဇၨာလက္ေအာက္မွာ
သူစီမံသလိုလုပ္တဲ့ကုသိုလ္လည္း
“အိုေဘး၊ နာေဘး၊ ေသေဘး”မွာ လမ္းဆုံးတယ္။
မသာျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့ကုသိုလ္ျဖင့္
ဘယ္ေကာင္းမွာလဲ။
ဘုန္းႀကီးက ဒါန ပယ္တာမဟုတ္ဘူး။
၀ဋ္ကုသိုလ္မလုပ္ပါနဲ႔။ နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္လို႔
ခႏၶာႀကီးရြံ႕မုန္းလို႔ လွဴပါတယ္၊ တန္းပါတယ္ဆို
ခႏၶာကို ေပါင္ လုပ္ပါ၊ ႏို႔မို႔ရင္ ဒီမသာ မခ်ရေသးဘူး၊
ေနာက္မသာ ဆုေတာင္းတာက ေစာေနတယ္။
ဒီအသိဉာဏ္ရွိတဲ့ဘ၀မွာ “ဉာဏ္ဓား”ကို
“သမာဓိေက်ာက္ဖ်ာ” ေပၚတင္ၿပီး
“၀ီရိယ”တည္းဟူေသာလက္နဲ႔ ၿမဲၿမဲကိုင္ေသြးလုိက္ရင္
ထက္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒီဉာဏ္ဓားနဲ႔ ဒိ႒ိႀကိဳးျဖတ္လိုက္ရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ။
ေလာကုတၱရာမဂ္ဓားကိုရမယ္ဆိုရင္
တစ္သံသရာလုံး ခ်ည္ထားတာကို
တစ္ေန႔တည္းနဲ႔ တစ္စကၠန္႔တည္းနဲ႔ ျပတ္တယ္။
ဒီတစ္ခါ ျဖတ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ေနာက္
ဘယ္ေတာ့မွ မဆက္မိေတာ့ဘူး။
ဒီဒုကၡသစၥာေတြကို မလွဴခင္
အရင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
ဒီဒုကၡမွ လြတ္ရပါလို၏လို႔ဆိုၿပီး လွဴပါ။
ကိုယ္တိုင္ျမင္ တဲ့ဒုကၡႀကီးမွ ကြၽတ္လြတ္ျခင္းကို
အလိုရွိ၍ လွဴဒါန္းပါ၏ဆိုေတာ့
ဒုကၡေၾကာက္လို႔ လွဴတဲ့ အလွဴ
မဂၢသစၥာနဲ႔ လွဴတာျဖစ္လို႔ နိေရာဓသစၥာ။
မသိလို႔ လွဴတာက သမုဒယသစၥာ၊
ရတာက ဒုကၡသစၥာ၊
ဒါနက သံသရာမရွည္ဘူး။
သိ၊မသိ သာ လိုရင္းျဖစ္တယ္။
-【အဂၢမဟာပ႑ိတ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm